Laatst werd mij gevraagd door een ouder echtpaar dat graag hun woning wilde verkopen, waarom je tegenwoordig een aankoopmakelaar nodig hebt. Kost ook nog eens geld, waarom kunnen we dat niet zelf? Deden we vroeger ook en ging prima.
Die mensen hebben gelijk, als het om “vroeger” gaat. Een man een man, een woord een woord. Dat is nu anders, niet dat een mondelinge toezegging niets waard is. Men moet immers eerst mondeling overeenstemming hebben over de koop maar bij de koop van een woning geldt daarbij altijd het zogenaamde schriftelijkheidsvereiste.
Wat was er aan de hand?
In dit geval had dit oudere echtpaar, zonder aankoopmakelaar, eerder geboden op een woning die hen na bieding, mondeling werd gegund. Nog voordat de waarborgsom was betaald, togen ze met verbouwtekeningen onder hun arm opnieuw naar het huis om hun verbouwingsplannen wat meer vorm te geven. In deze tijd bijzonder loyaal van de verkoper, die werd vertegenwoordigd door zoon.
Waar ging het mis?
Tijdens het gesprek dat daar ontstond had de kandidaat koper nogmaals de toezegging gekregen dat hen het huis werd gegund. Maar het proces vertraagde doordat deze partij (partij 1) graag wat zekerheid omtrent verkoop eigen woning wilde tot zich plotseling een nieuwe koper meldde. Bieding van deze partij (partij 2) werd door makelaar ook weer voorgelegd aan verkoper die geen idee had van de toezeggingen die, goedbedoeld, door zoonlief tijdens tweede bezichtiging waren gedaan aan 1e partij. De bieding van partij 2 beviel de verkoper goed en zelfs beter waardoor deze besloot in zee te gaan met partij 2. Partij 1 gedesillusioneerd achterlatend.
Maar hoe had het dan moeten gaan?
Normaliter hebben aan- en verkoopmakelaar tijdens het proces contact met elkaar waarbij de aankoopmakelaar de belangen behartigt van de aankoper en de verkopende makelaar die van de verkopende partij. In dit geval heeft partij 1 gehandeld zonder aankoopmakelaar en was deze zich er niet van bewust dat de afwachtende houding van partij 1 tot gevolg kon hebben dat zich een nieuwe geïnteresseerde partij zou melden die er dus met de “buit” vandoor ging.
Mag dat? Ja dat mag. Zolang de koopovereenkomst niet is getekend door beide partijen en dus niet is voldaan aan de schriftelijkheidsvereiste is de koop niet definitief.
Dit is zomaar een van de redenen om een aankoopmakelaar in de arm te nemen. Een aankoopmakelaar beschermt en begeleidt niet alleen aankopers tijdens het biedingsproces maar bij het aankoopproces in het algemeen. Van inventarisatie wensen, speuren naar geschikte woningen, maken van bezichtigingsafspraken tot doen van biedingen, bepalen voorbehouden tot aan de weg naar de notaris.
Mijn tip?
Neem een aankoopmakelaar die jouw belangen behartigt en dus ook weleens een woning afraadt te kopen. Het is tenslotte geen pak suiker dat je koopt!
